Een duurzame supply chain: een bijproduct van efficiëntie

Wat is zo bijzonder aan 23 oktober 2005?

Dat is de dag waarop Lee Scott, destijds CEO van Walmart, een speech hield met de naam Twenty First Century Leadership die naar zeggen het startschot gaf voor het tijdperk van de duurzame supply chain.

"Milieuschade bedreigt onze gezondheid en de gezondheid van de natuurlijke systemen waar we afhankelijk van zijn", vertelde Scott. De uitdagingen zijn onder meer:

• Toename van broeikasgassen die bijdragen aan klimaatverandering en natuurrampen.
• Toename van luchtvervuiling met als gevolg meer mensen die aan astma en andere ademhalingsaandoeningen lijden.
• Steeds meer watervervuiling terwijl schone en verse watervoorzieningen afnemen; door water overgebrachte ziekten zijn de oorzaak van miljoenen doden elk jaar, voor het overgrote deel onder kinderen.
• Vernietiging van kritische leefomgevingen wat een ongekende bedreiging vormt voor de diversiteit van leven, de natuur en onszelf. En dat is lang niet alles.

"Als een van de grootste bedrijven in de wereld met een toenemende aanwezigheid overal ter wereld, zijn milieuproblemen ONZE problemen. De aanvoer van natuurlijke producten (vis, voedsel, water) kan alleen dan in stand worden gehouden als de ecosystemen die deze producten leveren, in stand worden gehouden en beschermd. Er zijn daarbuiten geen twee werelden, een Walmart-wereld en een andere wereld."

Twee jaar later, in het najaar van 2007, was ik voorzitter van, naar ik meen, de allereerste conferentie over duurzaamheid van de supply chain tijdens de Council of Supply Chain Management Professionals (CSCMP). Hoewel er destijds in de pers veel werd geschreven over duurzaamheid en er fantastische sprekers op de conferentie waren uit bedrijven die voorop liepen (Herman Miller, Whirlpool, Campbell Soup, Stonyfield Farm), trokken de sessies minder bezoekers dan ik verwachtte. Ik leerde uit de conferentie dat er een grote kloof bestond tussen de hype in de pers en de plaats die duurzaamheid had op de prioriteitenlijst van de meeste bedrijven.

Supply chains als kern van duurzaamheid

Als we een grote sprong vooruit maken, zien we nu, 12 jaar later, dat "elk zichzelf respecterend bedrijf een duurzaamheidsstrategie heeft,” volgens Yossi Sheffi (Directeur MIT Center for Transportation & Logistics) in een recent LinkedIn-artikel. “En in de kern van deze strategieën vinden we de supply chain.”

"Voor de meeste bedrijven ligt de oorzaak voor het overgrote deel van de uitstoot van broeikasgasemissies in hun supply chain", voegt Sheffi eraan toe. Slechte arbeidsomstandigheden, kinderarbeid en mensenhandel behoren tot de maatschappelijke problemen die in supply chains schuil gaan. Krantenkoppen en verschillende rapporten brengen deze groeiende en vaak verborgen praktijken aan het licht, praktijken die de reputatie van bedrijven ernstig schaden. Daarnaast vormt supply chain management het centrum van essentiële resourceproblemen, zoals hoe we de steeds hogere berg plastic afval die onze oceanen vervuilt, kunnen reduceren.

We hebben afgelopen zomer onze onderzoekscommunity Indago -- dat uit logistieke en supplychaindeskundigen uit productie-, retail- en distributiebedrijven bestaat -- gevraagd of duurzaamheid tegenwoordig een vastomlijnd en meetbaar doel was binnen supplychainorganisaties. Bijna 60% van de respondenten zei: Ja.^[1]

Ook vroegen we onze Indigo-leden welke acties hun bedrijven ondernemen om de supply chain duurzamer te maken. De twee meest genoemde acties waren: 'meer materialen recyclen' en 'bedrijfsafval reduceren'.

 

Duurzaamheid: een bijproduct van efficiëntie

Toch is de sturende kracht achter deze acties vaker efficiëntieverbeteringen dan duurzaamheid, volgens de volgende respondent: "Ik denk dat duurzaamheid een goed marketingtool is, maar niet de voornaamste beweegreden voor de meeste bedrijven. Wat belangrijk is, en nog belangrijker zal worden, is efficiëntie. Ik denk dat als efficiëntie toeneemt, duurzaamheid volgt. Door bijvoorbeeld de komst van personal computers zijn er minder papieren bestanden nodig; duurzaamheid is een bijproduct van efficiëntie."

Sheffi maakt nog een belangrijke opmerking in zijn artikel: "We weten niet precies wat een duurzame supply chain inhoudt. Het is bovendien niet duidelijk welke resources bedrijven inzetten voor duurzaamheid in hun supply chains en in hoeverre ze onder druk staan om hun doelen op dit gebied bekend te maken en te realiseren."

Onze Indago-leden herhalen deze punten in een aantal van hun commentaren:

"Hoewel het erop lijkt dat duurzaamheid van de supply chain terrein aan het winnen is vanuit een PR-standpunt, heb ik de ervaring dat duurzaamheid nog niet echt als kritische noodzaak op managementniveau wordt gezien."

"Ik geloof dat duurzaamheid een verkoopargument en differentiatiepunt zal blijven. Ook geloof ik, en heb ik ervaren, dat klanten wel graag praten over duurzaamheid, maar het alleen pushen als het gepaard gaat met kostenbesparingen ... De verwachting leeft dat producenten [extra kosten in het kader van duurzaamheidsactiviteiten absorberen] in plaats van samenwerken voor een win-win."

Blijkbaar gaat het oude adagium "groen is goed voor business" ook nu nog op -- maar voornamelijk omdat alleen "groene" initiatieven worden goedgekeurd en uitgewerkt die kostenbesparend zijn of andere financiële of efficiëntievoordelen opleveren (of wettelijk verplicht zijn).

Transport: op het kruispunt van duurzaamheid en efficiëntie

Als duurzaamheid echt een bijproduct van efficiëntie is, dan is transport waar de twee elkaar kruisen.

Volgens het Environmental Defense Fund neemt vrachtvervoer zeven procent van de uitstoot van alle broeikasgassen door het bedrijfsleven voor zijn rekening, dat rechtstreeks door vrachtwagens, treinen, schepen en vliegtuigen die goederen vervoeren, wordt veroorzaakt.

Het is daarom geen verrassing dat veel bedrijven jaren geleden hun duurzaamheidsactiviteiten begonnen door eerst op hun transportactiviteiten te focussen. Dit kan verklaren waarom "Optimimalisatiesoftware gebruiken om efficiëntere transport/fulfilmentroutes te creëren" relatief laag scoorde in onze Indago-enquête: niet omdat het niet belangrijk is voor bedrijven, maar omdat ze het al hebben gedaan.

In mijn eerdere gastencommentaar op transportoptimalisatie, schreef ik dat, “Ongeacht hoe simpel of complex uw transportactiviteiten ook zijn, u moet altijd vragen stellen die de status quo uitdagen en naar mogelijkheden zoeken om op kosten te besparen, service te verbeteren en de klantervaring uit te breiden.” Ik heb toen één mogelijkheid niet genoemd wat een toenemend aantal bedrijven aan de mix toevoegt: de mogelijkheid om hun carbon footprint te reduceren.

Elk bedrijf dat een transportmanagementsysteem (TMS) gebruikt om zijn transportactiviteiten te optimaliseren en uit te voeren, is standaard zijn carbon footprint aan het reduceren -- ofwel omdat ze meerdere vrachten consolideren in één enkele vrachtwagen, overschakelen op modi met een lagere carbon footprint (bijv. vrachtvervoer per trein, via de lucht of de zee in plaats van over de weg) of omdat ze minder kilometers rijden (en minder vrachtwagens gebruiken en benzine verbruiken) voor plaatselijke leveringen.

Voor bedrijven die zowel gewone carriers als hun eigen wagenpark gebruiken, kan TMS deze beschikbare assets op een meer geïntegreerde en intelligente manier optimaliseren. Dit vertaalt zich gewoonlijk in een beter gebruik van de capaciteit van het eigen wagenpark, een reductie in afgelegde kilometers op de weg, die samen tot een reductie in de carbon footprint leiden.

Op het front van transport procurement kan TMS bedrijven helpen duurzaamheid op te nemen in hun offerte- en selectieproces. Bedrijven kunnen bijvoorbeeld SmartWay-deelname opnemen als een extra factor die TMS meeweegt bij het op meerdere punten scoren en rangschikken van carriers. Voor sommige bedrijven is SmartWay-deelname een verplichte eis.

En als het gaat om business intelligence en analyses, bieden veel TMS-dashboards tegenwoordig zicht op duurzaamheidscijfers, die bedrijven in staat stelt om de effecten op zowel kosten en service te zien die verschillende modi en routes hebben, als ook het effect op broeikasgasemissies en de carbon footprint. Op onderstaand screenshot van Manhattan Associates' TMS kunnen gebruikers bijvoorbeeld KPI's/cijfers over duurzaamheid bijhouden om de vorderingen te meten die ze maken met hun groene supplychainpraktijken.
 

Bron: Manhattan Associates

Met andere woorden, je kunt bijna zeggen dat de "S" in TMS voor sustainability, ofwel duurzaamheid, staat. Gregg Lanyard, directeur Product Management van Manhattan Associates, bevestigt dit punt:

“Supply chains zijn dynamischer en kwetsbaarder dan ooit tevoren. Als je denkt aan een continu netwerkontwerp en continue optimalisatie, helpt een TMS per definitie aan de omgeving als geheel. Routes voor backhauls identificeren, de juiste toewijzing voor wagenpark versus algemene carrier-resources bepalen, minder netwerkkilometers rijden met lege vrachtwagens, beter gebruikmaken van apparatuur en het aantal verzendingen verminderen – dit alles ondersteunt de inspanning. Wat analyses en rapporten betreft, kunnen we nu, dankzij TMS, efficiëntie, brandstofverbruik en vrachtwagengebruik plus de carbon footprint beter meten. En als je meet, krijg je dingen voor elkaar."

Meer kansen om te verbeteren

Er zijn nog steeds veel kansen op transportgebied om zowel efficiëntie als duurzaamheid te verbeteren. Een van de grootste verbeterpunten is de verzending van producten met minder vrachtwagens te verzorgen door slimmere verpakkingen en productontwerpen.

In juli 2015 publiceerde The Wall Street Journal bijvoorbeeld een artikel waarin werd beschreven hoe IKEA zijn verpakkingen ontwerpt met verzending in gedachten, wat voor één product alleen al betekent dat ongeveer 7500 vrachtwagens per jaar minder op de weg zijn.

Ook de WSJ publiceerde een artikel over Sealed Air Corporation’s iBubble Wrap. Anders dan de oorspronkelijke Bubble Wrap (bubbelplastic) wordt deze nieuwe versie verkocht als platte vellen die klanten ter plekke met lucht vullen met een speciaal daarvoor gemaakte pomp. Omdat het product als platte vellen wordt verkocht in plaats van omvangrijke rollen, bevat één vrachtwagenlading iBubble Wrap evenveel verpakkingsmateriaal als 47 vrachtwagenladingen van het oude product!

Ook zijn er nog legio mogelijkheden om lege vrachtwagens of backhauls te verminderen. Volgens de National Private Truck Council kan bijvoorbeeld 26% van 'lege' kilometers van het eigen wagenpark voor backhauls worden benut en 42% van deze lege kilometers kunnen aan anderen worden "verkocht". Alleen is het altijd een uitdaging geweest om deze beschikbare capaciteit te matchen met beschikbare ladingen en de uitvoering en financiële transacties ervan te beheren.

Het goede nieuws is dat ontwikkelingen in technologie -- vooral in cloud computing, software-as-a-service, interfaceprogrammering voor applicaties en mobile computing -- het vervoerders, carriers en brokers van elke omvang, net als eigen wagenparken en anderen in het transportecosysteem, integratie en transacties met elkaar veel eenvoudiger maken.

Duurzaamheid van de supply chain begint met ontwerp

Ik begon mijn carrière als engineer productontwikkeling. En een van de feiten die je heel snel leert, is dat elke verandering die je aanbrengt in de ontwerpfase van een product, vele malen gemakkelijker en goedkoper te doen is dan wanneer een product in volle productie is.

Kort gezegd, de beslissingen die je in de ontwerpfase neemt, werken vaak heel lang door. Het is daarom het beste om alle opties en compromissen vooraf grondig te overwegen (zie het probleem met de Boeing 737 MAX).

De realiteit is dat de meeste producten en supply chains vandaag de dag niet zijn ontworpen op duurzaamheid. Als je een product bijvoorbeeld niet ontwerpt op een manier die het eenvoudig en kosteneffectief maakt om het uit elkaar te halen en de materialen te hergebruiken of te recyclen, dan belandt het waarschijnlijk op de vuilnisbelt. Dat geldt ook voor het ontwerpen van een supplychainnetwerk en grote kapitaalinvesteringen in fabrieken en distributiecentra zonder rekening te houden met de carbon footprint of duurzaamheid. Eigenlijk zit je dan voor jaren vast aan het netwerk, tenzij je financiële verliezen voor lief neemt.

We zijn zeker verder gekomen met duurzaamheid in de supply chain sinds die dag in oktober 2015. Maar er bestaat nog steeds een kloof tussen wat bedrijven zeggen over duurzaamheid en over wat ze in werkelijkheid doen. De beste manier om die kloof te overbruggen is duurzaamheid in het ontwerp van een supply chain in te bouwen.

Optimaliseer alles. Manhattan TMS.